√ Türkçülük ideolojisini savunmuşlar ve bunu yaymaya çalışmışlardır
√ Halk şiiri nazım şekillerini kullanmışlardır.
√ Halk şiirlerinin gerçek şiirlerimiz olduğunu savunmuşlardır.
√ Aruz ölçüsü yerine Milli ölçümüz olan hece ölçüsü kullanmışlardır.
√ Milli edebiyatla özellikle dil üzerinde anlaşılmıştır.
√ Eserlerinde daha çok Anadolu, milli konular,tarih ve yerli hayat konu edinilmiştir.
√ Bazı sanatçılar Türkçülük konusunu savunurken bazı sanatçılar şahsi konulara değinmiştir.
√ Bu dönem sanatçıları farklı konular işlemiş kimse kimseye karışmamış bu yüzden uzun sürekli olmuş hepsinin ortak olduğu nokta dil konusu olmuştur.
√ Düzyazılarda (hikâye-roman) daha çok sosyal konular işlenmiştir.
√ Şiirlerde daha çok şahsi konular işlenmiştir.
√ Hikâye ve romanlarda gözleme önem vermişlerdir.
√ Tiyatro türünde bu dönemde de önemli eserler verilmiştir.
√ Mizah, hiciv gibi konularda başarılı olunmuştur.
√ Edebiyat araştırmaları ve eleştirileri bu dönemde de yapılmıştır.
√ Bu dönemde hikayecilikte Ömer Seyfettin ilk yazar olarak görülür.
√ Ziya Gökalp Türkçülük düşünceleriyle, edebiyat araştırmalarında M.Fuat Köprülü, makalede ise Ali Canip Yöntem göze çarpar.
√ Milli edebiyatın dil anlayışını Ömer Seyfettin ‘Genç Kalemler’ dergisinde ‘Yeni Lisan’ adlı dergide dile getirmiştir.
√ Dilde sadeleşme savunulmuş, İstanbul Türkçesi yazı dili olarak esas alınmalıdır, düşüncesi savunmuşlar.
√ Yabancı sözcüklerin Türkçe karşılığı varsa Türkçe kullanılmalıdır.
√ Yabancı sözcükler söylendiği gibi yazılmalıdır.
Ömer SEYFETTİN
Mehmet Emin YURDAKUL
Ziya GÖKALP
Refik Halit KARAY
Yakup Kadri KARAOSMANOĞLU
Halide Edip ADIVAR
Ali Canip YÖNTEM
Reşat Nuri GÜNTEKİN
Rıza Tevfik BÖLÜKBAŞI
Halide Nusret ZORLUTUNA
Mehmet Fuat KÖPRÜLÜ
NOT: Beş Hececiler de bu topluluktan sayılabilir.